Parla-pippa

H κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού ολοένα μεγαλώνει στις ευρωπαϊκές χώρες. Με δεδομένο ότι ο μέσος Ευρωπαίος καταναλώνει 80-100 λίτρα εμφιαλωμένου νερού τον χρόνο, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι υπάρχει μια τεράστια αγορά και μια συνεχώς ανερχόμενη βιομηχανική δραστηριότητα.
Ετσι κάθε χρόνο νέες μονάδες παραγωγής εμφιαλωμένου νερού ξεπηδούν σε κάθε περιοχή, αφού το κόστος μεταφοράς είναι πάντα σημαντικό. Αξίζει όμως να καταναλώνουμε εμφιαλωμένο νερό; Και αν ναι, πώς επιλέγουμε μεταξύ όλων αυτών που υπάρχουν στα ράφια των σουπερμάρκετ;
Οπως είναι φανερό, μια γενική απάντηση στα ερωτήματα αυτά δεν μπορεί να καλύπτει τις ιδιαίτερες απαιτήσεις κάθε καταναλωτή. Γι' αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσω:
* Τι κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού έχουμε και με τι προδιαγραφές, και
* Τι πρέπει να αποφεύγουν οι ευαίσθητοι οργανισμοί και τα νήπια.
Οι κατηγορίες λοιπόν εμφιαλωμένου νερού είναι τρεις:
* Τα φυσικά μεταλλικά νερά.
* Τα νερά πηγής, και
* Τα φυσικά μεταλλικά νερά που κυκλοφορούν και ως αεριούχα, με την προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα.
Τα φυσικά μεταλλικά νερά δεν περιορίζονται από την Οδηγία που καθορίζει τα ανώτερα επιτρεπτά όρια στις διάφορες φυσικο-χημικές ουσίες. Ετσι, για παράδειγμα, το γαλλικό νερό Vittel περιέχει 110 χιλιοστογραμμάρια μαγνησίου ανά λίτρο, όταν το επιτρεπόμενο από την Οδηγία όριο είναι 50 χιλιοστογραμμάρια ανά λίτρο. H συγκεκριμένη μορφή μαγνησίου βοηθά στη διούρηση. Επομένως, νερά με υψηλή συγκέντρωση μαγνησίου δεν πρέπει να δίνονται σε συνεχή βάση σε παιδιά μικρότερα των 7 ετών.
Ενα άλλο παράδειγμα αποτελεί η υψηλή περιεκτικότητα των φυσικών μεταλλικών νερών σε κάλιο, το οποίο δημιουργεί προβλήματα στους νεφρούς. Συνιστάται το εμφιαλωμένο νερό να μην περιέχει περισσότερα από 12 χιλιοστογραμμάρια ανά λίτρο. Εν τούτοις κυκλοφορούν πολλά νερά με πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα από αυτό το όριο. Για παράδειγμα, το νερό Vichy έχει περιεκτικότητα σε κάλιο 60 χιλιοστογραμμάρια ανά λίτρο.
Τέλος η μέγιστη επιτρεπόμενη περιεκτικότητα σε νάτριο, σύμφωνα με την Οδηγία για το τρεχούμενο νερό, είναι 150 χιλιοστογραμμάρια ανά λίτρο. Είναι επίσης γνωστό ότι μεγάλες συγκεντρώσεις νατρίου στο νερό είναι επικίνδυνες για ανθρώπους με υπέρταση ή καρδιακά προβλήματα και για μικρά παιδιά. Και όμως κυκλοφορούν νερά με περιεκτικότητα σε νάτριο που φθάνει και τα 1.200 χιλιοστογραμμάρια ανά λίτρο (π.χ. το Vichy)!
Τα νερά πηγής και τα φυσικά επιτραπέζια νερά οφείλουν να υπακούουν στην Οδηγία για το τρεχούμενο νερό και, επομένως, μπορούν να χρησιμοποιούνται με μεγαλύτερη ασφάλεια. Κοντολογίς, τα φυσικά μεταλλικά νερά (που είναι γενικώς πολύ καλής ποιότητας) πρέπει να καταναλώνονται από συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων, που ωφελούνται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
O κ. Γιώργος Τσακίρης είναι καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και διευθυντής του Εργαστηρίου Εγγειοβελτιωτικών Εργων και Διαχείρισης Υδατικών Πόρων.