Parla-pippa

Γενετικές διαφορές συνδέονται σε σημαντικό βαθμό με την πιθανότητα ότι οι άνθρωποι παίρνουν σε διευθυντικά καθήκοντα, σύμφωνα με νέα έρευνα από το UCL (University College London). Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε online στο Leadership Quarterly, είναι ο πρώτος που θα προσδιορίσει μια συγκεκριμένη αλληλουχία DNA που σχετίζονται με την τάση των ατόμων να καταλάβουν μια θέση ηγεσίας. Χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο δίδυμο δείγμα, η διεθνής ερευνητική ομάδα, η οποία περιελάμβανε ακαδημαϊκούς από το Harvard, NYU, και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, εκτιμούν ότι το ένα τέταρτο των παρατηρηθέντων στην διακύμανση της ηγετικής συμπεριφοράς μεταξύ των ατόμων μπορεί να εξηγηθεί από τα γονίδια που έχουν περάσει από τους γονείς τους. «Έχουμε εντοπίσει ένα γονότυπο, που ονομάζεται rs4950, το οποίο φαίνεται να συνδέεται με το πέρασμα της ηγετικής ικανότητας από γενιά σε γενιά," είπε ο επικεφαλής συγγραφέας δρ Ιαν-Emmanuel De Neve (UCL Σχολή Δημόσιας Πολιτικής). "Η συνήθης σοφία - ότι η ηγεσία είναι μια ικανότητα - παραμένει σε μεγάλο βαθμό αλήθεια, αλλά έχουμε δείξει ότι είναι επίσης, εν μέρει, ένα γενετικό χαρακτηριστικό." Για να βρείτε το γονότυπο, ο Dr De Neve και οι συνεργάτες του ανέλυσαν στοιχεία από δύο δείγματα μεγάλης κλίμακας στις Ηνωμένες Πολιτείες, που διατίθενται μέσω της Εθνικής έρευνας Διαχρονικής Μελέτης Εφηβικής Υγείας (Διαχείριση Υγείας) και τη μελέτη Framingham Heart Study. Συνέκριναν γενετικά δείγματα από περίπου 4.000 άτομα με πληροφορίες σχετικά με τις θέσεις εργασίας και τις σχέσεις, διαπιστώνοντας ότι και στις δύο έρευνες υπήρχε σημαντική συσχέτιση μεταξύ του rs4950 και της ηγεσίας. Ηγετικής συμπεριφοράς μετρήθηκε με προσδιορισμό εάν ή όχι τα άτομα καταλαμβάνουν εποπτικό ρόλο στο χώρο εργασίας. Η ομάδα διαπίστωσε ότι, αν και αποκτώντας ηγετική θέση εξαρτάται κυρίως στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, να κληρονομήσει το χαρακτηριστικό της ηγετικής ικανότητας μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Ο Δρ De Neve, δήλωσε: «Όπως έδειξαν οι πρόσφατες, όπως τον περασμένο Αύγουστο, ο καθηγητής John Αντωνάκης, ο οποίος είναι γνωστός για το έργο του για την ηγεσία, έθεσε το ερώτημα:« έχει ένα συγκεκριμένο γονίδιο η ηγετική ικανότητα » «Αυτή η μελέτη μας επιτρέπει να απαντήσουμε ναι - σε κάποιο βαθμό. Παρά το γεγονός ότι η ηγεσία θα πρέπει να εξακολουθεί να θεωρείται κατά κύριο λόγο ως μια δεξιότητα που πρέπει να αναπτυχθεί, η γενετική - ιδίως ο γονότυπος του rs4950 - μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη για το ποιος είναι πιο πιθανό να καταλάβει ηγετικές θέσεις ». Πρόσθεσε ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε τους τρόπους με το οποίο του rs4950 αλληλεπιδρά με άλλους παράγοντες, όπως το μαθησιακό περιβάλλον του παιδιού, στην εμφάνιση της ηγετικής ικανότητας. Ο Δρ De Neve σημείωσε: «Η δουλειά μας εφιστά επίσης την προσοχή στα ηθικά ζητήματα που περιβάλλουν τη χρήση των γενετικών εξετάσεων για την επιλογή ηγεσίας και αξιολόγησης, καθώς και ότι θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο να επεκταθούν τα σημερινά προστασίας κατά των γενετικών διακρίσεων στην αγορά εργασίας. Η βασική μας πρόταση για την πρακτική είναι ότι αυτή η έρευνα μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των συγκεκριμένων περιβαλλοντικών παραγόντων που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων της ηγεσίας. "Αν θέλουμε πραγματικά να κατανοήσουμε την ηγετική ικανότητα και την επίδρασή της στις οργανωτικές, θεσμικές, οικονομικές και πολιτικές συνέπειες, πρέπει να μελετήσουμε τη φύση και την ανατροφή," πρόσθεσε ο Dr De Neve.